برقرای توازن میان زندگی شخصی و کاری مهمترین عامل در کامیابی در زندگی است و از پاداش های موثر در تحریک انگیزشی افراد به شمار می رود. شرایط اقتصادی حاکم ایجاب می کند که افراد ساعات بیشتری در شبانه روز را به کار و فعالیت بپردازند. ازسویی رهبران و مدیران سازمانی نیز اوقات زیادی را صرف کار و کوشش می کنند، ولی ممکن است پس از مدتی دچار فرسودگی شغلی شوند.

1- یک شبکه ارتباطات مثبت طراحی کنید

انسان های مثبت اندیش نگرشی شفاف و عمیق به مسائل داشته و از نظام آفزینش شناختی صحیح دارند؛ لذا جهان را دارای هدفی مشخص می دانند، بنابراین کمتر دچار یاس، ناامیدی و پوچی می شوند. امید از وجوه تمایز آدمی با دیگر موجودات است، افراد مثبت اندیش بر نقاط مثبت تمرکز دارند و همچنین همواره انتظار رویدادهای مثبت را می کشند. آن ها روابط اجتماعی سازنده ای دارند، از ترس شکست به کنج عافیت نمی خزند، تفکر راهبردی دارند و بر قابلیت ها و شایستگی های خود تمرکز دارند. بنابراین اطراف خود را با کسانی پر کنید که به شما فایده می رسانند و در تقویت روحیه ی شما موثر هستند. همواره مهره های خالی شبکه ی ارتباطی خود را با افراد مثبت اندیش تکمیل کنید و سعی کنید تا حد ممکن از تاثیرات نیکوی آن ها بهره برداری کنید. آن ها بویژه در مواقع بحرانی، شما را به کار و سختکوشی بیشتر ترغیب می کنند تا به پیشرفت دست یابند.

2- به کار خود عشق بورزید

هیچ گاه به کاری کمتر از آنچه به آن عشق می ورزید مبادرت نکنید. ارتباط بین درآمد و میزان علاقه به کار، ارتباطی تنگاتنگ است. ضمن آن که حیات بشر محدودتر از آن است که بخواهد به کارهایی غیر از کارهای مورد علاقه ی خود بپردازد. مفهوم کار و تفریح برای کسانی که به کار خود علاقه دارند همسان است.آن ها انگیزه ی بالایی به کار دارند و با بهره وری بسیار زیادی فعالیت می کنند. اهمیت کار از آن جا ناشی می شود که کار کردن تاثیراتی چندگانه بر زندگی ما دارد و علاوه بر رفع نیازهای فیزیکی و مادی می تواند عطش ما را به کسب موفقیت، برقراری ارتباطات، پذیرش اجتماعی، احساس ارزشمندی و ... برطرف سازد. علاقه به کار می تواند موجب تسریع رفع این نیازها (اعم از مادی یا معنوی) شود و شیرینی کار را به کام آحاد جامعه بچشاند. بسیاری از افراد تنها به دلیل عدم علاقه به کار خود، سالانه مبالغ کلانی را از دست می دهند. حال آن که اگر به کاری که به آن علاقه و اشتیاق داریم بپردازیم، دچار فرسودگی و خستگی ناشی از کار نخواهیم شد. اطمینان یابید که کار را تنها در ازای پول انجام نمی دهید.

3- فرهنگ سازی کنید

انسان موجودی اجتماعی و کار نیز پدیده ای اجتماعی است. چنانچه هر روز با کسانی همکاری می کنید که میل و اشتیاقی به کار خود ندارند، آن گاه محیط و زیست بوم کار رو به فرسودگی خواهد گذاشت. در عین حال منابع انسانی شایسته و هوشمند که از کار خود لذت می برند موجب می شوند که سازمان به فضایی مساعد و محیطی مناسب برای یادگیری تبدیل شود. فرهنگ سازی را از درون خود شروع کنید؛ چرا که فرهنگ پدیده ای مسری و قابل سرایت به دیگران است. نهادینه سازی فرهنگ کار، مستلزم وجود بعضی زیرساخت ها از جمله نظام انگیزش و تشریک مساعی است. بهتر است که به عنوان یک کارفرما در حین استخدام نیروهای خود دقت کافی را به خرج دهید و کارمندانی را به سازمان خود وارد کنید که از هر نظر به کاری که خواهند کرد افتخار کنند.

4- اهداف خود را بشکنید

میل به پیروزی از نیازهای اساسی هر انسانی است. چنانچه کسب و کارتان از ریل رشد وتوسعه خارج شده باشد و یا نتوانید به اهداف خود دست یابید، دچار فرسودگی خواهید شد. چاره این است همواره طعم موفقیت های کوچک را بچشید. بنابراین ضروری است که اهداف بزرگ خود را به هدف های کوچکتر و در دسترس تر بشکنید. اینگونه احتمال موفقیت بالاتر خواهد رفت و احساس رضایت درونی تان افزایش می یابد. روی تعیین اهدافی تمرکز کنید که می توان ظرف یک یا دو هفته به آن دست یافت. البته نباید خیلی اهداف را ساده گرفت و از طرفی نباید با دست نیافتن به تمام اهداف سرخورده شد.

5- سحر خیز باشید تا کامروا شوید

سحرخیزی و شروع صبح با حرکات ورزشی موجب مضاعف شدن انرژی و انگیزه ی دورنی می شود و از تنش ها و استرس های درونی می کاهد. تغذیه ی سالم و نرمش مرتب روزانه، نوش دارویی معجزه آسا در مبارزه با فرسودگی شغلی است.

6- به خود پاداش دهید

نتایج تحقیقات نشانگر آن است که پاداش ها بویژه پاداش های معنوی تاثیر شگرفی بر انگیزش درونی افراد داشته و آن ها را به کار بیشتر و اثربخش تر وامی دارد.